Hans Knoop“Vergeleken bij het aantal burgerslachtoffers dat thans ten gevolge van de geallieerde luchtaanvallen op IS dagelijks het leven laten, vallen de slachtoffers in Gaza getalsmatig in het niet”, schrijft Hans Knoop. Curieus is dat er van de kant van de media geen woord van kritiek wordt geuit op de dagelijkse bommentapijten die door westerse en Arabische landen worden gelegd op gebied dat door IS wordt beheerst.”

Dat vrijwel de gehele westerse wereld, en een aanzienlijk deel van de Arabische, actief militair betrokken is bij de strijd tegen IS is een verheugend feit. Niet alleen het westen strijdt tegen de stichting van een Islamitisch kalifaat naar zevende eeuwse snit, maar ook de Arabische staten trachten IS een halt toe te roepen.

Dat heeft zelfs geleid tot vreemdsoortige allianties van Arabische staten die doorgaans onderling vrijwel op voet van oorlog met elkaar verkeerden.
Curieus is dat er van de kant van de media geen woord van kritiek wordt geuit op de dagelijkse bommentapijten die door westerse en Arabische landen worden gelegd op gebied dat door IS wordt beheerst. …

 


Curieus, maar ook begrijpelijk! Wie kan het Obama en Cameron, de Jordaanse koning, de Egyptische president en oliesjeiks uit de Golfstaten immers euvel duiden dat zij de barbaarse onthoofdingen van hun landgenoten wensen te wreken?

Wie is er redelijkerwijs op tegen dat letterlijk alles uit de kast wordt gehaald om de opmars van deze barbaren te stuiten? Dat veel van die IS terroristen dekking zoeken temidden van de door hen gemaltraiteerde burgerbevolking en derhalve ook veel non- combattanten door die luchtaanvallen worden gedood wordt als “collateral damage” door de gehele wereld als onvermijdelijk aanvaard. Geen Europees politicus of opiniemaker die er ook maar een minuut slechter door slaapt.

Zet dat alles eens af tegen het misbaar dat een half jaar geleden werd gemaakt toen Israël in Gaza wilde afrekenen met Hamas. Dat gebeurde nadat Hamasleden bij Hebron drie jonge Joodse lifters in koele bloeden op beestachtige (zeg maar IS- wijze) hadden afgeslacht.
Nadat Israël grote groepen Hamasleden arresteerde om de daders te kunnen vinden begonnen vanuit Gaza raketbeschietingen op Israëlische burgers en besloot de Israëlische regering tot een groot offensief.

Israël wordt sinds jaar en dag geconfronteerd met IS-achtige fundamentalistische bewegingen met vertakkingen naar El Qaida en IS die het doden van Joden als hoogste gebod uitdragen en daar ook bepaald niet geheimzinnig over doen.
Anders dan bij de westerse staten die betrokken zijn bij de strijd tegen IS het geval is, heeft Israël letterlijk IS, El Qaida, Hamas en Hezbollah in de achtertuin.
In feite vormt Israël daarmee ook de frontlinie van het westen in de strijd tegen het misdadig IS Kalifaat.

Maar in plaats van de Israëlische strijd tegen deze bewegingen te steunen en waarderen wordt het land door intellectuelen in het westen verketterd en roept menig hoogleraar, politicus, vakbondsman en mensenrechtenactivist op tot boycot van de Joodse staat.
Niemand ontzegt welk vrij mens dan ook het recht om kritiek te hebben op de politiek van Israël. Nergens ter wereld is er zelfs meer kritiek op het beleid van Nethanyahu dan in dat vermaledijde staatje tussen de Atlantische Oceaan en Perzische Golf zelf met de omvang van New Jersey.
Letterlijk een zandkorrel in een immense woestijn.

Maar ook de enige staat in dat enorme gebied waar op 17 maart a.s. de burgers, met inbegrip van de Arabische, in alle vrijheid een nieuw parlement en regering zullen kiezen.

Het is omwille van deze vrijheid voor alle burgers van het land dat Israël afgelopen zomer de spierballen moest tonen.
Vergeleken bij het aantal burgerslachtoffers dat thans ten gevolge van de geallieerde luchtaanvallen op IS dagelijks het leven laten, vallen de slachtoffers in Gaza getalsmatig in het niet. Ik ben in geen enkele beschouwing tot dusverre het verwijt tegen gekomen dat er in de strijd tegen IS “disproportioneel” geweld zou worden gebruikt. Dat begrip werd evenmin gehanteerd bij de NAVO luchtaanvallen op Servie, noch bij die op Afghanistan.

Tijdens de Gaza-oorlog lag dit – onterechte verwijt echter op de lippen van vrijwel elke westerse opinieleider. Wat we thans horen is een oorverdovende stilte.

Hans Knoop is oud- correspondent in Israël en woordvoerder van het Forum der Joodse Organisaties

http://joodsactueel.be/2015/02/23/hans-knoop-hoe-de-wereld-met-twee-maten-meet/



Joods Actueel – Hans Knoop