Het Forum der Joodse Organisaties feliciteert de Staat Israël met het zeventigjarig bestaan en de erkenning door de Verenigde Staten van Jeruzalem als hoofdstad van de Joodse staat.
Helaas werd de feestvreugde deels overschaduwd door het geweld aan de grens met Gaza waar Israëlische militairen tienduizenden Gazanen moesten beletten de Joodse staat binnen te dringen om daar een bloedbad onder Joden aan te richten. Dat daarbij in totaal 100 doden aan Palestijnse kant vielen en enkele duizenden gewond raakten komt geheel voor rekening van Hamas dat de demonstranten aanstuurde en er niet voor terugdeinsde zelfs kinderen de verboden zone in te sturen.
De veldslag aan de grens met Gaza illustreerde haarscherp dat Israël nog steeds niet in vrede met de Palestijnen kan leven. Niet de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem was voor de Palestijnen de steen des aanstoots, maar de pure existentie van een Joodse staat in delen van het voormalige Britse mandaatgebied Palestina. Het is verbijsterend opnieuw te zien welk een verwrongen beeld er bij de internationale media over het Israëlisch- Palestijns conflict successievelijk is ontstaan.
Hele horden journalisten zijn de opvatting gaan huldigen dat de ellende waarin Palestijnen leven uitsluitend is toe te schrijven aan Israël en het bezet houden van Palestijns gebied. Dat er al in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw, decennia voor de staat Israël zelfs bestond, grootschalige moordpartijen op Joden aldaar plaats vonden lijkt hen niet bekend.
Anders dan zoal voorgesteld is het Israëlisch- Palestijns conflict geen territoriaal, maar existentieel conflict. Hamas wenst de “zionistische entiteit” te elimineren. Noch voor Joden, noch voor een Joodse staat is naar het oordeel van Hamas plaats in het voormalige mandaatgebied. Daarom dient zowel de staat als zijn bevolking te worden geëlimineerd en daartoe werd op de 70ste verjaardag de aftrap gegeven.
Met tienduizenden tegelijk wilden de Gazanen het Joodse land binnentrekken om daar een pogrom van genocidale proporties te voltrekken. Alleen door met scherp te schieten kon dat door het Israëlische leger worden voorkomen.
Geen enkele regeringsleider die het Israëlische optreden als “disproportioneel “veroordeelde heeft een suggestie aan de hand gedaan hoe het anders en beter had gekund. “Disproportioneel” was het optreden zeker niet. Door het doden van 100 Palestijnen, onder wie zeker 40 a 50 gewapende Hamas- terroristen, heeft Israël een bloedbad van ongekende proporties aan Israëlische kant weten te voorkomen. Dat ook ongewapende en zelfs vreedzame demonstranten het leven lieten is even betreurenswaardig als onvermijdelijk in de totale chaos die ter plekke heerste.
Zoals altijd worden alle twijfelachtige casussen minutieus door het leger zelf onderzocht en zullen eventueel schuldige militairen ultiem voor een krijgsraad gedaagd worden.
Dit alles heeft de feestelijke opening van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem niet in de weg gestaan. Premier Netanyahu herhaalde in zijn toespraak nog eens dat Jeruzalem al 3000 jaar de hoofdstad van het Joodse volk is en daar nooit meer zal weg gaan. Dat betekent niet dat in toekomstige vredesbesprekingen de status van enkele delen van Oost- Jeruzalem onbespreekbaar zal zijn.
In geval van ware en oprechte vredeswil aan de kant van de Palestijnen zal die opening blijven bestaan. Jeruzalem als stad van de vrede zal nooit meer door het Joodse volk worden verlaten, noch zal het ultiem een vreedzame en duurzame oplossing van het conflict met de Palestijnen in de weg mogen staan. Volgens goed ingelichte kringen zou het nog te publiceren vredesplan van Jared Kushner (schoonzoon van president Trump) voorzien in het afstaan aan de PA van enkele strikt Islamitische wijken van Oost- Jeruzalem in ruil voor een duurzame vrede.
Die vrede lijkt sinds de 14e mei van dit jaar echter verder weg dan Jupiter of Mars.
Hans Knoop, woordvoerder FJO, is jounalist en oud- correspondent in Israël