3 november 2017 – Esther Voet – NIW
We zijn nog niet bekomen van het onzalige plan van de Deutsche Bahn om een trein naar Anne Frank te vernoemen of de volgende rel is alweer geboren.
Zonder enige scrupules vonden schrijver Ilja Leonard Pfeijffer en producent Arjen Stuurman het gerechtvaardigd om een toneelstuk over Anne Frank op de planken te brengen waarbij een beetje aan de werkelijkheid werd gesleuteld. Want die vervelende historische context toch, dat van die vervolging van de Joden, dat moest maar eens worden losgelaten. Er worden immers tegenwoordig zoveel volken vervolgd, het moet maar eens uit zijn met het alleenrecht van de Joden op de massavernietiging, moeten de makers hebben gedacht. Ze maakten er een lekker universeel verhaaltje van, dan kon iedereen zich er beter mee identificeren. Die Shoa-context was nergens voor nodig. …
En die eindeloos saaie dagen in het Achterhuis? Ach, we moesten dat wat ruimer zien. “Het dagboek zelf ontbeert elke vorm van dramatiek,” vertelde Pfeijffer in de Volkskrant. “Wat daadwerkelijk in huis gebeurt, bezien door de ogen van de 13-jarige, is voor een toneelstuk een beetje mager.” Dus had Pfeijffer zijn dikke duim er maar op losgelaten en meneer Pfeffer, een van de andere bewoners van het Achterhuis, een lekker vette geweldsdaad in de schoenen geschoven. Zo, dát was nog eens drama!
De abjecte smakeloosheid van Pfeijffer en Stuurman is één ding. Maar dat ze zich gevrijwaard voelen elk historisch besef los te laten en het dagboek van Anne Frank even ‘lekker aan te dikken’ is zo rabiaat dat ik hoop dat het Anne Frank Fonds in Bazel volledig gelijk krijgt tijdens het kort geding waarmee het een stokje wil steken voor deze ‘vrije bewerking’.
Het is het zoveelste voorbeeld van ‘creatief misbruik’ van de naam van en de herinnering aan Anne Frank.
En de mate waarin lijkt alleen maar erger te worden.
Twee recente voorbeelden: Anne Frank is een Palestijn en Anne Frank is lesbisch. Het is net alsof iedereen wil meepikken uit de leed-ruif van de persoon die bij velen symbool staat voor de Shoa. Ze wordt misbruikt voor elk-wat-wils gewin en we pogen haar daarbij ook nog even te ont-Joodsen.
Ze heeft daar net zo weinig over te zeggen als over de manier waarop ze aan haar einde kwam.
Mannen, mager verhaaltje? Misschien is dit een goed idee voor jullie volgende project: ‘Auschwitz, de musical’. Vet genoeg?
https://www.niw.nl/geschiedvervalsing-555/
Lees ook:
“Kritiek op Duits plan om trein naar Anne Frank te vernoemen. “Buitengewoon ongelukkig” ” – Het Nieuwsblad http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20171031_03163263
NIW.nl – Esther Voet