Mia Doornaert in De Standaard: “Willen we eindelijk wakker worden?” – 22/03/2016

Het grootste deel van de moslimwereld kent de scheiding van kerk en staat niet. Daarom moeten we vooral luisteren naar moslims die wel gedijen in een seculiere maatschappij.

Neen, het bloedbad in Brussel is niet onze schuld, zoals de 130 doden in Parijs van 13 november niet die van Frankrijk waren. En neen, de aanslagen zijn niet het werk van ‘losgeslagen individuen’. Terroristen zijn het extreme uiteinde van een breder continuüm dat niet begrijpt of aanvaardt dat de islam de maatschappij niet domineert. Dat blijkt uit de netwerken, onder andere in Brussel, die de moordenaars hulp en onderkomen bieden.

Het is nu de hoogste tijd dat we ophouden onszelf voortdurend van alles de schuld te geven. Zeker, onze maatschappij vertoont tekortkomingen – er bestaan geen volmaakte samenlevingen. Maar fouten worden bestreden en bestraft. We zijn geen land van xenofoben.

Ten tweede moeten we dringend de heilloze term ‘islamofobie’ bannen.  …


In een democratische seculiere maatschappij mag elke godsdienstige of andere overtuiging bekritiseerd worden. Er bestaat geen enkele reden een uitzondering te maken voor de islam.
Er bestaat nog minder reden om kritiek op de islam gelijk te stellen met racisme. Beweren dat ‘de moslims van vandaag de Joden van de jaren 30’ zijn, is obsceen. Het is een ontkenning van de Holocaust. De Joden werden op een barbaarse wijze uitgemoord om wat ze waren, niet om wat ze dachten of geloofden. Het had geen belang of ze rijk of arm waren, geleerd of analfabeet, gelovig of agnostisch, of zelfs bekeerd tot het christendom. Ze werden uitgemoord omdat ze Jood waren. Vandaag de dag hebben we wetten tegen racisme, en centra voor gelijke kansen. Waar is de ‘vervolging’?

Kritiek op de islam gelijkstellen met racisme, dus met discriminatie van bijvoorbeeld zwarten (of bij uitbreiding van vrouwen of holebi’s), is bovendien zeggen dat de islam niet kan leven met godsdienstvrijheid, en dus niet integreerbaar is in een seculiere maatschappij.
Dat laatste is nu juist de boodschap die zovele moslims in onze landen via hun schotelantennes binnenkrijgen. Ze krijgen haat ingelepeld tegen ‘de kruisvaarders’ en de ‘zionisten’, tegen ongelovigen en foutgelovigen. Ze krijgen de boodschap dat een maatschappij ofwel islamitisch ofwel fout is. En dan krijg je jongeren die niet (willen) presteren op school omdat die een foute leer verkondigt. En die protesteren wanneer de politie die een vermoedelijke terrorist arresteert.

We moeten terdege beseffen dat het grootste deel van de moslimwereld nog altijd het concept niet kent van scheiding tussen religie en staat. En dat de boodschap van jihad tegen ‘de vijanden van de islam’ binnenkomt via tal van zenders, en met op zijn minst een deel van de huidige vluchtelingen uit het Midden-Oosten.

Het is de hoogste tijd dat we dat gegeven onderkennen, zonder paniek en zonder fatalisme. Het is de hoogste tijd dat we veel meer aandacht schenken aan de vele moslims die wel gedijen in een seculiere maatschappij, in de plaats van aan degenen vol wrok en rancune zitten. Maar we doen het omgekeerde. Ayaan Hirsi Ali moest naar Amerika uitwijken, Hind Fraihi werd belachelijk gemaakt na haar reportage over Molenbeek (in 2005). Vorige week is haar boek En immersion à Molenbeek wel in Parijs uitgegeven.

Aan waarschuwingen ontbreekt het allang niet. Willen we nu eindelijk eens wakker worden?

http://www.standaard.be/cnt/dmf20160322_02196826